Afvalverwerking als bron van hernieuwbare energie

Het verbranden van afval en biogas zijn twee wijdverbreide technieken om afval een nieuw leven te geven als bron van hernieuwbare energie. Op die manier wordt de hoeveelheid afval teruggedrongen en is de impact ervan op het milieu veel kleiner dan bij fossiele energieën.

Afvalverbranding

Afvalverbranding op grote schaal is niets nieuws, want het gebeurt al twee eeuwen lang. Dit proces heeft zich de afgelopen decennia sterk ontwikkeld, meer bepaald door de bewustmaking omtrent de milieuproblematiek.

Tijdens de verbranding wordt de geproduceerde energie teruggewonnen en omgezet in warmte en elektriciteit. Deze energie kan vervolgens opnieuw worden gebruikt in de industrie, voor stedelijke verwarmingssystemen of het elektriciteitsnet. Afvalverbranding heeft een aantal voordelen, maar er zijn ook nadelen aan verbonden.

Voordelen van afvalverbranding

Enerzijds kunnen we de hoeveelheid afval door het verbrandingsproces met gemiddeld 90% terugdringen, vergeleken met het storten ervan. Anderzijds kunnen resten uit het verbrandingsproces, zoals metalen, opnieuw worden gerecycleerd. Dat is het geval voor het ophogingsmateriaal dat gebruikt wordt bij wegenaanleg.

Bovendien draagt het gebruik van afval voor energiedoeleinden door verbranding ook bij tot de productie van wat als hernieuwbare energie wordt beschouwd. Deze energie helpt immers om minder fossiele brandstoffen te verbruiken.

Tot slot wordt het vrijkomen van giftige stoffen en de verspreiding ervan in de bodem en het grondwater beperkt, in tegenstelling tot wanneer het afval wordt gestort. Ook worden virussen en bacteriën in bepaalde soorten afval vernietigd en kunnen de vervuilende stoffen eruit worden gefilterd, wat minder broeikasgassen oplevert.

Controversiële oplossing

Hoewel de procedures voor afvalverbranding en de infrastructuur hiervoor beveiligd zijn, blijven bepaalde vervuilende en mogelijk voor de gezondheid en het milieu schadelijke stoffen overeind, zelfs na de verbranding. Die stoffen behoren tot de Persistente Organische Verontreinigende Stoffen, complexe moleculen waarvan de gevolgen moeilijk meetbaar zijn en lange tijd kunnen blijven doorwerken. Dergelijke stoffen hebben vier kenmerken:

  1. Toxiciteit: impact op de gezondheid van de mens.
  2. Persistentie in het milieu: grote thermische en chemische stabiliteit.
  3. Bio-accumulatie: persistentie in de voedselketen.
  4. Transport over lange afstand: verplaatsing over lange afstand en afzetting in verder gelegen zones.

Terugwinning van biogas

Biogas is een energiebron op basis van de fermentatie van organische stoffen uit afvalwater of het organische onderdeel van afval. Door de ontbinding via een proces van methanisering produceert de organische materie een gas dat we ‘biogas’ noemen. Wanneer dit wordt verzameld, kan het worden teruggewonnen als hernieuwbare energiebron die meteen kan worden gebruikt als brandstof, elektriciteit of warmtebron.

Het materiaal voor de productie van biogas kan afkomstig zijn uit verschillende bronnen: zuiveringsslib, afval van waterzuiveringsinstallaties, biologisch huishoudelijk afval, landbouwafval of afval uit de voedingsindustrie. Hoewel die gassen niet volledig uitstootneutraal zijn, is hun impact op het milieu duidelijk lager.

Door organisch afval uit de stad en afval van een plaatselijke economische activiteit terug te winnen, draagt biogas bovendien bij tot een energetische mix op het terrein en de uitbouw van een kringloopeconomie.

Wenst u meer informatie over hernieuwbare energiebronnen voor bedrijven? Neem telefonisch contact met ons op op het nummer 078 155 230 (zelfstandigen en kmo’s) of op 078 155 232 (grote bedrijven).